මේ ගීතයත් සමග මට මගේ ඉස්කෝලේ කාලය මතක් වෙනවා.. පාසල් වේලාවෙන් පසුව මොකක් හරි තොවිලයක් නටා ඉස්කෝලේ, ඉර බහින්න ඔන්න මෙන්න කියා එලියට ඇවිල්ලා ඊළඟට යන්නේ පාසැල මායිමේ තියෙන සල්ගාදු අන්කල් ගේ කඩේට. කඩේ ඉස්සරහ වැටකේ පඳුර. හිරු මුහුදේ ගිලිනවා දකින්නේ මේ වැටකේ පඳුර අතරින්. රේල් පාරේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා පෙනෙන්නේ ඇන්ටන් අයියා.. ඔහු ධීවරයෙක්... යන්තම් නෙමේ හොඳට සළු වෙලා ඉන්නේ ඒ වෙලාවට...මාග්‍රට් අක්කා ඔහු පසු කර කඩේට එයි..'නංගි... කොහෙද යන්නේ...' ඒ ඇන්ටන් අයියා... 'උබලගේ අම්මලාගේ ගෙදර' මාග්‍රට් අක්කගේ පිළිතුර..එතනින් එහා තව කතා නැත ඇත්තේ මහා හිනාවකි... ඇගේ දියණිය..(හරියට නංගි වගේ) කඩේට ආවත් ඇන්ටන් අයියා අහන්නේ ඒ ලෙසමය. 'ඇයි අහන්නේ පාර කියන්නද'.. දියණියගේ පිළිතුර තරමක් ශිලාචාරය. ලොකු නෝනා කෙනෙක් ඔතනින් ගියත් ඇන්ටන් ගේ ප්‍රශ්නේ එලෙසය.. සද්ද නොකර ගියොත් විසිල් පාරක් වදී... ඇන්ටන් අයියට හැදිච්චකම කියලා දෙන්න ගියොත් සුද්ධ සිංහලෙන් නෝනා අහගනි...
මේ මිනිස්සු අත්ත්න්න්ම සඳට හඬන අය නොවෙති... අඳුරේ එලිය දකින්න අපිට වඩා පිං කර ඇත.
මේ ගීතය කෙසේ නිර්මාණය වුයේද යන්න අදහසක් නැත. කෙසේ හෝ වේවා කවුරු තොරගත්තත් සියල්ල සඳහා ඒ සඳහා සුදුසුම කිහිප දෙනා හමු වී ඇත. 'ළඳුනේ කොහෙද දුවන්නේ..' යන්න ඇසීමට සුදුසුම කටහඬ සමන් ද සිල්වා සතුය. ඒ හඬ ඇන්ටන් අයියා ගේ හඬේ ඇති පවුරුෂය වගේ.... එය වෙන කවුරුන් හෝ ආදර බර හඩක් ඇති ගායකයෙක් ගැයුවා නම් මාග්‍රට් අක්කගේ උත්තරය 'පල පො...යෝ යන්න' විය හැක. මාලනී බුලත්සිංහලගේ කටහඬ ද එසේමය... ඒ හඬත් සමග මුඛරි බවක් ජනිත වේ.. මේ කතාව තව දිගට යා යුතු බව හැගේ..
සියල්ලටම වඩා මා ප්‍රිය කරන්නේ සංගීතයට ය. එය තරමක් කර්කෂය... ඒ කර්කශ බව වැල්ලේ ජීවතය කියන්නාක් වැනිය. වරෙක ක්ලැරන්ස් ජීවත් වුයේ මේ වැල්ලේ සමාජය සමගද කියා සිතේ..ජපන් මැන්ඩලින් හඬ ඔවුන්ගේ සාද වල නිතර ඇසේ. 6/8 තාලය ඔවුන්ගේ රිද්මය දනවයි.
ප්‍රේමකීර්ති මොන අත්දැකීමක් පාදක කරගෙන මේ ගීතය ලියුවද යන්න අදහසක් නැත. නමුත් ඔහුටම ආවේනික උණු සරල පද භාවිතය තුලින් මා ගීතයත් සමග දකින ලෝකය තවත් පැහැදිලි කරයි. පොඩි අවුලකට දකින්නේ 'කුඹුරේ කමතෙ ගමේ
නාන තොටේ හතර වටේ' යන පද වලය.. මා මවාගත් රූප පෙළත් සමග කුබුර, කමත, නනතොට, නැත.. ඒ වෙනුවට ඇත්තේ..වැල්ල.. ලෙල්ලම... හා පොදු ජල කරාමය...
http://www.youtube.com/watch?v=nMJUYGG8alc
දවසේ පහන් නිවා හිරුද නිදැල්ලේ.
වැටකේ වැටට උඩින් මුහුදෙ ගිලෙන්නේ
ළඳුනේ කොහෙද දුවන්නේ
හැන්දෑ අඳුර ගලන්නේ
රත්තී බැඳපු තැනින් ලෙහා ගෙනෙන්නේ
අඳුරේ අපට හුරුයි ගමනෙ උපන්නේ
අපි නෑ සඳට අඬන්නේ
අඳුරෙයි එළිය දකින්නේ
අද නෑ පෝය දිනේ
විලස සඳේ එළිය මෙහේ
තනිවෙයි නේද නඟේ
තනිය මකා ගන්නේ කෙසේ..
ඉපදී මියෙන තුරා
ඉන්නෙ ලොවේ තනිවම නේ
කම් නෑ තනිය හොඳා
නුහුරු හැඟුම් සිතට නො ඒ...
ළඳුනේ කොහෙද දුවන්නේ
හැන්දෑ අඳුර ගලන්නේ...
තනි වී නොයනු නඟේ
ඉන්න මෙමා එම්ද නඟේ
නැති දෝ සිතට නුඹේ
දැනුනෙ තවත් මිහිර පෙමේ..
කුඹුරේ කමතෙ ගමේ
නාන තොටේ හතර වටේ
පැතිරේ නේක කතා
එන්න එපා පිං සිදුවේ..
ලඳුනේ කොහෙද දුවන්නේ
හැන්දෑ අඳුර ගලන්නේ...
facebook හි ගීයක වරුණ කණ්ඩායම සඳහා ලියන ලදී.
No comments:
Post a Comment